مقالات
در بعضی از مواقع، بیشتر کاربران در شرایطی قرارگرفتهاند که ظرفیت فلش مموری یا هارددیسک بهاندازه تبلیغشده نیست.
در این مقاله چگونگی ارزیابی ظرفیت دستگاههای ذخیرهسازی از قبیل هارددیسکها، فلشها، دیویدی و دیسکهای Blu-ray در مقایسه با اندازه واقعی آنها بررسیشده است.
بهطور مثال وقتی شما یک فلش مموری ۲ گیگابایتی میخرید ؛ هنگامیکه آن را به کامپیوتر خود متصل میکنید فضای قابلاستفاده را ۱٫۹۵ گیگابایت نشان میدهد.
این تفاوت در فضای قابلاستفاده ذخیرهسازی برای چیست؟
تمام دادههای رایانه بهصورت باینری یک یا صفر ذخیره میشوند. هشت تا از این بیتها در کنار هم متداولترین مورد در محاسبات یا همان بایت هستند.
مقادیر مختلف ظرفیت ذخیرهسازی توسط یک پیشوند تعریفشده است که مقدار مشخصی را نشان میدهد و شبیه به پیشوندهای متریک هستند.
ازآنجاکه همه رایانهها مبتنی بر ریاضی باینری هستند ، این پیشوندها هم در مبنای ۲ هستند. هر یک سطح افزایش ۲ به توان ۱۰ یا ۱۰۲۴ است. پیشوندهای رایج به شرح زیر است:
ازآنجاکه مصرفکنندگان در مبنای ۲ فکر نمیکنند، تولیدکنندگان تصمیم گرفتند بیشتر ظرفیتهای دستگاهها را بر اساس استاندارد دسیمال یا مبنای ۱۰ که همه با آنها آشنا هستیم، ارزیابی کنند.
بنابراین، از نظر تولیدکننده ؛ یک گیگابایت برابر است با یک میلیارد بایت، و یک ترابایت برابر با یک تریلیون بایت است.
این تقریب زمانی که از کیلوبایت استفاده میکردیم زیاد مشکل نبود، اما با بزرگتر شدت ظرفیت دستگاههای ذخیره سازی؛ اختلاف کل فضای واقعی در مقایسه با فضای تبلیغاتی افزایش مییابد.
براین اساس، برای هر گیگابایتی که یک سازنده دستگاه ذخیره سازی ادعا میکند، ۷۳،۷۴۱،۸۲۴ بایت یا تقریباً ۷۰٫۳ مگابایت از فضای گزارششده برای دیسک کمتر است.
بنابراین، اگر تولیدکننده یک هارد دیسک ، ۸۰ گیگابایت (۸۰ میلیارد بایت) را تبلیغ کند، فضای واقعی دیسک حدود ۷۴٫۵ گیگابایت فضا، تقریباً ۷ درصد کمتر از تبلیغات است.
دلیل دیگری که باعث اختلاف فضای ذخیرهسازی واقعی با فضای نوشتهشده روی آن دستگاه است این است که برای اینکه هر نوع دستگاه ذخیرهسازی کاربردی باشد؛ باید روشی برای رایانه وجود داشته باشد تا بداند کدام بیتهای ذخیرهشده روی آن مربوط به پروندههای خاص است. انواع فرمتهای درایو بسته به رایانه متفاوت است اما برخی از رایجترین آنها FAT16 ، FAT32 و NTFS است.
در هر یک از این طرحهای قالببندی، قسمتی از فضای ذخیرهسازی بهگونهای اختصاص دادهشده است که میتوان دادههای موجود در درایو را فهرست بندی کند.
این امکان را برای رایانه یا دستگاه دیگر فراهم میکند تا بهدرستی خواندن و نوشتن دادهها در درایو را انجام دهد.
این بدان معنی است که در هنگام فرمت کردن یک درایو، فضای ذخیرهسازی عملکردی درایو کمتر از ظرفیت واقعی آن است.
بسته به نوع قالببندی مورداستفاده برای درایو و میزان و اندازه انواع پرونده های های موجود در سیستم، مقدار قالببندی باعث کاهش فضای هارد میشود.
ازآنجاکه این متغیر است ، برای تولیدکنندگان غیرممکن است که اندازه فرمت شده را بیان نمایند. این مشکل بیشتر برای فلشها اتفاق میافتد تا هاردهایی با ظرفیت بالا.
اخبار مشابه